Monday, December 17, 2012

ಹಂದಿ, ಗಂಡ, ಮಕ್ಕಳು -5

ವೇಸ್ ಡಿ.ನೋಸೆಸ್ ಎನ್ನುವ ಬೆಲ್ಜಿಯಂ ಭಾಷೆಯ ಚಲನಚಿತ್ರವೊಂದಿದೆ. ಥಿಯೆರಿ ಜೆನೊ ಎನ್ನುವವ ಅದರ ನಿರ್ದೇಶಕ. ಚಿತ್ರದ ಕಥೆ ಇಂತಿದೆ ಕೇಳಿ. ಆತನೊಬ್ಬ ರೈತ. ಪ್ರಾಣಿಗಳೆಂದರೆ ಅದೊಂತರ ಪ್ರೀತಿಯೋ, ದ್ವೇಷವೋ ಗೊತ್ತಾಗದಂತ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನಮಗೆ ಅಥವಾ ನಿರ್ದೇಶಕನಿಗೆ ಅಥವಾ ಸ್ವತಃ ನಾಯಕನಿಗೂ. ಅವನು ಎಲ್ಲರಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ ಅಪಸಾಮಾನ್ಯ , ತಿಕ್ಕಲ ಎನ್ನಬಹುದು. ಕೋಳಿ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನಾದರೂ ತಲೆ ಕತ್ತರಿಸುತ್ತಾನೆ, ಪಾರಿವಾಳದ ತಲೆಗೆ ಗೊಂಬೆ ಕಟ್ಟುತ್ತಾನೆ. ಇವೆಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಅತಿರೇಕ ಮುಂದೆ ಇದೆ. ಆತನು ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಹಂದಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ. ಹೌದು. ಅದನ್ನೇ ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪ್ರಕಾರ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ಮುಂದೆ ಅದಕ್ಕೆ ಮಕ್ಕಳಾದಾಗ, ಅಥವಾ ಇವನಿಗೆ ಹಂದಿ ಮರಿಗಳಾದಾಗ ಅವಕ್ಕೆ ತಾನೆ ಹಾಲುಣಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಅವು ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಲು ಕುಡಿಯುತ್ತವೆ.ಆದರೆ ಹಂದಿಗಳಿಗೆ ತಾಯಿಯ ಸಹವಾಸ ಬೇಕೇ ಬೇಕಲ್ಲವೇ..? ಅವುಗಳು ತಾಯಿ ಹಂದಿಯ ಬಳಿ ಹೋಗಲು ಹಾತೊರೆಯುತ್ತವೆ. ಇದರಿಂದ ಕೋಪಗೊಳ್ಳುವ ತಂದೆ ಅವುಗಳನ್ನೂ ಸಾಯಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದರಿಂದ ತಾಯಿ ಹಂದಿ ಖಿನ್ನತೆಗೊಳಗಾಗುತ್ತದೆ. ರೊಚ್ಚಿಗೆದ್ದು ಹುಚ್ಚುಚ್ಚಾಗಿ ಓಡತೊಡಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆ ಓಡಿ ಗುಂಡಿಯೊಂದಕ್ಕೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ.ಆದರೆ ಈತ ಬಿಡಬೇಕಲ್ಲಾ ..ಹುಡುಕೆ ಹುಡುಕುತ್ತಾನೆ. ಆ ದೇಹವನ್ನೂ ಹೊರತೆಗೆಯುತಾನೆ. ಅಳುತ್ತಾನೆ. ತಾನು ಸಾಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆಮೇಲೆ ಹುಚ್ಚನಂತಾಡಿ ಮನೆಯ ವಸ್ತುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಒಡೆದು ಹಾಕುತ್ತಾನೆ. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ತಾನೂ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ಈ ಚಿತ್ರದ ಪೂರ್ಣ ಕಥೆ ಹೇಳಿದುದರ ಹಿಂದೆ ಒಂದು ಉದ್ದೇಶವಿದೆ.ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಎನೆಲ್ಲಾ ಸಿನೆಮಾಗಳನ್ನೂ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸುವುದಾದರೂ ಕೆಲವೊಂದು ಸಿನೆಮಾಗಳನ್ನೂ ನೋಡಿ ಎಂದು ಶಿಫಾರಸ್ಸು ಮಾಡಲು ಧೈರ್ಯ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅದೇಗೋ ಏನೋ  ನಾನಂತೂ ನೋಡಿಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತೆನಾದ್ದರಿಂದ ನೋಡಿದ ವಿಶೇಷವನ್ನು , ವಿಚಿತ್ರವನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂಬ ತುಡಿತವಂತೂ ಇರುತ್ತದೆ.ಹಾಗಾಗಿ ಚಿತ್ರದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವ ಎನಿಸಿದರೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕೆಲವು ಸಿನೆಮಾಗಳು ಆ ಧೈರ್ಯ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ .
ಈ ಸಿನೆಮಾ ಕೂಡ ಅದೇ ಪಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿದ್ದು. ಸಿನೆಮಾ ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ಇದನ್ನು ಯಾಕೆ ನೋಡಬೇಕು? ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆಯಂತೂ ಕಾಡದೆ ಇರದು. ಸುಮಾರು ಒಂದು ಘಂಟೆ ಇಪ್ಪತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳಷ್ಟು ಉದ್ದವಿರುವ ಈ ಚಿತ್ರವನ್ನ ನೋಡಬೇಕೆನ್ನಿಸಿದರೆ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಬಹುದು.
1975 ರಲ್ಲಿ ತಯಾರಾದ ಈ ಚಿತ್ರ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಅನರ್ಹವೆಂದು ನಿಷೇಧಗೊಳಿಸಿಲಾಯಿತಾದರೂ ಅದರ ಡಿವಿಡಿ ಆವೃತ್ತಿಗಳು ಲಭ್ಯವಿದೆ.

ಓದಿ ಮೆಚ್ಚಿದ್ದು:

ನಾನು ಯಾವುದೇ ಕಥೆ ಬರೆದರೂ, ಅಥವಾ ಸಿನೆಮಾದ ಕಥೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಆಲೋಚಿಸಿದರೂ ಅದನ್ನು ಬರೆಯುವ ಮೊದಲು ಅದರ ಪೋಸ್ಟರನ್ನು ವಿನ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅದೊಂತರ ಮಜಾ. ನಾನು ಎಷ್ಟೋ ಸಿನೆಮಾದ ಕಥೆಗಳು ಎಂದುಕೊಂಡಿರುವ ಕಥೆಗಳು ಬರಹರೂಪದಲ್ಲಿಲ್ಲ . ಆದರೆ ಅವುಗಳ ಪೋಸ್ಟರ್ ಡಿಸೈನ್ ಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ. ಮೊನ್ನೆ ನೆನಪಿನ ಸಂಚಿಯಿಂದ ಬ್ಲಾಗ್ ನಲ್ಲಿರುವ       ನನ್ನ ಕೆಲವು ಅಟೆಂಪ್ಟ್ ಗಳು ಲೇಖನವನ್ನು ಓದಿದಾಗ ನಂಗೆ ನೆನಪು ಬಂದದ್ದು ನನ್ನ ಕಥೆಗೆ ನಾನೇ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದದ್ದು. ಹಾಗೆ ನಮ್ಮ ಊರಿನ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ಬಣ್ಣಬಣ್ಣದ ಬಳಪಗಳಿಂದ ನನ್ನದೇ ಚಿತ್ರದ ಪೋಸ್ಟರ್ ಬಿಡಿಸುತ್ತಿದ್ದದ್ದು. ಇಲ್ಲಿ ಮಾಲತಿ ಮೇಡಂ ವರ್ಣಮಯ ಪುಸ್ತಕಕ್ಕಾಗಿ ಮುಖಪುಟ ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದನ್ನು ಅವರೇ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಲೇಖನ ಮತ್ತು ಮುಖಪುಟದ ಮಾದರಿಗಳು ಎರಡೂ ಚೆನ್ನಾಗಿವೆ.

2 comments:

  1. :) ಮಣಿರತ್ನಂ ಒಂದು ಸಲ ಈ ರೀತಿ ಹೇಳಿದ್ದರು.
    ಬರೀ ಒಳ್ಳೆಯ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಮಾಡಲಷ್ಟೇ ಶ್ರಮ ಹಾಕಬೇಕಿಲ್ಲ.
    ಕೆಟ್ಟ ಚಿತ್ರಗಳಿಗೂ ಕೂಡ!!

    ReplyDelete
  2. Was wondering about visitors from ur blog to mine..thank you...
    ಲೇಖನ ಮತ್ತು ಮುಖಪುಟದ ಮಾದರಿಗಳು ಎರಡೂ ಚೆನ್ನಾಗಿವೆ idakkoo specially special thanks...u made me smile...
    last week watched 'knowing' asTEnu impressive anisslillaa..
    :-)
    malathi S

    ReplyDelete