Friday, December 7, 2012

ಜೋಗಿ ಲೇಖನಗಳೂ, ಚಿತ್ರರಂಗವೂ....

ಕಳೆದ ವಾರದ ಉದಯವಾಣಿಯ ಸಿನೆಮಾ ಪುರವಣಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಈ ವಾರದ ಸಿನೆಮಾ ಪುರವಣಿಯಲ್ಲಿ ಜೋಗಿಯವರ ಎರಡು ಲೇಖನಗಳು ಪ್ರಕಟವಾಗಿವೆ. ಒಂದು ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ನಿರ್ದೇಶಕರುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಕಥೆಯ ಬಗ್ಗೆ. ನಿಜಕ್ಕೂ ಎರಡೂ ಲೇಖನಗಳೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಚಿಂತನೆಯನ್ನು ಬಡಿದೆಬ್ಬಿಸುವ ಲೇಖನಗಳು.
ಹೇಗೆ ಒಬ್ಬ ಕಲಾವಿದ/ಕಲಾವಿದೆ  ಒಂದೇ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಬಾರದೋ ಹಾಗೆಯೇ ಒಬ್ಬ  ನಿರ್ದೇಶಕ ಒಂದೇ ಶೈಲಿಗೆ ಜೋತು ಬೀಳಬಾರದು. ಹಾಗಂತ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಎಲ್ಲಾ ವಿಭಾಗದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನೂ ಮಾಡಿಯೇ ತೀರಬೇಕೆಂದು ಹಠ ತೊಡಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ತಮಗೆ ಆಗಿಬರುವ,ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಗೆ, ಯೋಚನಾಲಹರಿಯ ಪರಿಧಿಯೊಳಗೆ ಬರುವ ಭಿನ್ನ ಭಿನ್ನ ರೀತಿಯ ಕಥಾವಸ್ತುವನ್ನು ದೃಶ್ಯ ಮಾಧ್ಯಮಕ್ಕೆ ತರಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಪಡಬಹುದೇನೋ. ಅಥವಾ ತಮಗೊಲಿದ/ತಮಗೊಪ್ಪಿದ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಥೆಯನ್ನೂ ಹೇಳಬಹುದು. ನಾವು  ಹಾಲಿವುಡ್ಡಿನ ನಿರ್ದೇಶಕ ರೋಲಂಡ್ ಎಮರಿಚ್ ನ ಸಿನೆಮಾಗಳನ್ನ ಗಮನಿಸಿದಾಗ ಆತನ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಿನೆಮಾಗಳು VFX ಅಥವಾ ಗ್ರಾಫಿಕ್ಸ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹೊಂದಿರುವಂತಹ ಚಿತ್ರಗಳು ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ.. 2012 , 10000 B.C., ದಿ ಡೇ ಆಫ್ಟರ್ ಟುಮಾರೋ, ಗಾಡ್ಜಿಲ್ಲಾ, ಯೂನಿವೆರ್ಸಲ್ ಸೋಲ್ದರ್ , ಇಂಡೆಪೆಂಡೆನ್ಸ್ ಡೇ, ಅನಾನಿಮಸ್ ಮುಂತಾದವುಗಳು ಗ್ರಾಫಿಕ್ಸ್ ತಂತ್ರವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನಂಬಿಕೊಂಡಿದ್ದರೂ   ವಸ್ತು ಮಾತ್ರ ಭಿನ್ನವಾದವುಗಳಾಗಿವೆ. ಹಾಗೆಯೇ ನಿರ್ದೇಶಕ ಸ್ಪೀಲ್ ಬರ್ಗ್ ಚಿತ್ರಗಳು ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಒಂದು ಭಿನ್ನ. ವಸ್ತು ವಿಷಯದಲ್ಲಿ, ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ತರಹದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಸ್ಪೀಲ್ ಬರ್ಗ್.ಆತನ ಜಾಸ್ , ಈ.ಟಿ , ಇಂಡಿಯಾನ ಜೋನ್ಸ್, ದಿ ಕಲರ್ ಪರ್ಪಲ್, ಜುರಾಸಿಕ್ ಪಾರ್ಕ್, ಶಿಂಡ್ಲರ್ಸ್ ಲಿಸ್ಟ್, ಟರ್ಮಿನಲ್ ಹೀಗೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ನಾವು ಸುಮಾರು ನಿರ್ದೇಶಕರನ್ನು ಗುರುತಿಸಬಹುದು. ಕನ್ನಡದಲ್ಲೂ ನಿರ್ದೇಶಕ ಉಪೇಂದ್ರರ ಮೊದಲ ನಾಲ್ಕು ಸಿನೆಮಾಗಳೂ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯಿಂದಲೂ ಭಿನ್ನವಾದವು.ಶ್, ಆಪರೇಶನ್ ಅಂತ, ಓಂ, ಎ  ಹಾರರ್, ಆಕ್ಷನ್ ಹೀಗ.ಆದರೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ಯಾಕೆ ಆ ಕೆಲಸ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಒಬ್ಬ ನಿರ್ದೇಶಕ ಯಾಕೆ ಒಂದು ಯಶಸ್ಸಿನ ಸೂತ್ರಕ್ಕೆ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಅದಕ್ಕೆ ಜೋತಾಡುತ್ತಾನೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕಾಡುವುದು ಸಹಜ. ಚಿತ್ರರಂಗದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಗುರುತೇ ಇರದಿದ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ರಾಜಿಯಾಗದೆ , ತಮಗೆ ಅನಿಸಿದ ಚಿತ್ರವನ್ನ ಕಿತ್ತಾಡಿಕೊಂಡು ಜಗಳವಾಡಿಕೊಂಡು ಸಿನೆಮಾ ಮಾಡುವ ನಿರ್ದೇಶಕರು ತಮ್ಮ ದಿನಗಳು ಶುರುವಾದಾಗ ಯಾಕೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದು ಬಿಡುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ನನ್ನದು. ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಏನು ಮಾಡಲು ಹೊರಟರೂ ಅದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರಗಳನ್ನು ಸಿದ್ಧವಾಗಿಟ್ಟು ಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ರಾಜಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅದ್ಯಾಕೆ, ಅವರ್ಯಾಕೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಉತ್ತರವಿದ್ದರೂ ಇವರೇ ಸಾಕು, ಇದೆ ಸಾಕು ಎಂಬ ನಿರ್ಣಯಕ್ಕೆ ತಲೆಬಾಗಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಹೆಸರಾದ ಮೇಲೆ ಕೇಳಿದ ನಟರನ್ನು, ವಸ್ತುವನ್ನೂ, ಸ್ಥಳವನ್ನೂ ಕೊಡಲಿಕ್ಕೆ ನಿರ್ಮಾಪಕರು ಸಿದ್ಧವಾದಾಗಲೂ ನಿರ್ದೇಶಕರ್ಯಾಕೆ ತಾವೇ ಒಂದು ವೃತ್ತದೊಳಗೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವುದೂ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿಯೇ ಉಳಿದಿದೆ. 
 ಇನ್ನು ಕಥೆಯ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ ಆಗಿಲಿಂದ ಈವತ್ತಿಗೂ ಕಥೆಯ ಕೊರತೆ ಎದ್ದು ಕಾಡತೊಡಗುತ್ತದೆ. ಅಥವಾ ಇರುವ ಕಥೆ ಕಾದಂಬರಿಗಳನ್ನೂ ಸಿನೆಮಾ ರೂಪಕ್ಕೆ ಅಳವಡಿಸುವ ಪರಿಣತಿಯ ನಿರ್ದೇಶಕರು ಅಲ್ಪ ಸಂಖ್ಯಾತರು ಎನಿಸುತ್ತದೆ.
ಜೋಗಿಯವರ ಲೇಖನ ಎಲ್ಲೋ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ ಕೇವಲ ಒಂದೇ ಒಂದು ಚಿತ್ರ ನಿರ್ದೇಶಿಸಿರುವ ನನ್ನನ್ನೇ ಅಷ್ಟು ಪರಿಯಾಗಿ ಕಾಡಿದೆಯೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ಬಾಸ್ ಗಳನ್ನೂ ಬಡಿದೆಬ್ಬಿಸಲು ಸಾಕು. ಆ ಕೆಲಸವಾಗಲಿ ಮಾತು ನಮ್ಮ ನಿರ್ದೇಶಕರು ಚಿತ್ರದಿಂದ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯಲಿ, ನಮಗೆ ದಾರಿದೀಪವಾಗಲಿ ಎಂಬ ಆಶಯ ನನ್ನದು.

Thursday, December 6, 2012

VFX-ಮಾಯಾಜಾಲದ ಬೆನ್ನುಬಿದ್ದು-2

ಅರೆ ಪಾರದರ್ಶಕ ಭೂತವನ್ನು  ಬೆಳ್ಳಿ ಬೆಳ್ಳಿಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ತಂದದ್ದು ಇದೆ ಸ್ಮಿತ್. 1909ರಲ್ಲೇ ತೆರೆಗೆ ಬಂದ 'ದಿ  ಕಾರ್ಸಿಕಾನ್  ಬ್ರದರ್ಸ್ ' ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಭೂತವನ್ನು ನೋಡಿದ ಜನ ರೋಮಾಂಚಿತರಾಗಿದ್ದರಂತೆ ಹಾಗೆ ಡಬಲ್ ಎಕ್ಸ್ ಪೋಸರ್ ಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪೇಟೆಂಟ್ ಪಡೆದ ಸ್ಮಿತ್ ಆನಂತರ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ವ್ಯವಹಾರಸ್ಥ ಚಾರ್ಲ್ಸ್ ಅರ್ಬನ್ ಜೊತೆ ಸೇರಿ ಹಲವಾರು ಸಿನೆಮಾಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾದುದೆಂದರೆ ಡಬ್ಲ್ಯೂ.ಆರ್ .ಬೂತ್ ನಿರ್ದೇಶನದ ಏರ್ ಶಿಪ್ ಡೆಸ್ಟ್ರಾಯರ್ . 1909ರಲ್ಲಿ ತೆರೆಗೆ ಬಂದ ಈ ಚಿತ್ರದ ಕಥೆ ಇಂತಿದೆ . ಅಂತರಿಕ್ಷಾವಾಹನವೊಂದು ಲಂಡನ್ ನಗರದ ಮೇಲೆ ಬಂದಿಳಿದು ಇಡೀ ನಗರವನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕಲು ಹವಣಿಸುತ್ತದೆ . ಆಗ ನಾಯಕ ಅದರ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ತಿಳಿದು ತನ್ನ ಬುದ್ದಿಶಕ್ತಿ  ಮತ್ತು  ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ  ಸಹಾಯದಿಂದ ಲಂಡನ್ ನಗರವನ್ನು ಉಳಿಸುವನು.ಇದೆ ಕಾಲ ಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಹೆಸರಿಸಬಹುದಾದ  ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಚಿತ್ರಕರ್ಮಿ ಎಂದರೆ ಸಿಸಿಲ್ ಎಂ. ಹೆಪ್ ವರ್ತ್ .ಹೆಪ್ ವರ್ತ್ ನಿರ್ದೇಶನದ  ಎಕ್ಷ್ ಪ್ಲೋಶನ್  ಆಫ್ ಎ ಮೋಟಾರ್ ಕಾರ್ ಬ್ರಿಟಿಶ್ ಟ್ರಿಕ್ಸ್ ಸಿನೆಮಗಳಲ್ಲೇ ಗಮನಾರ್ಹ ಸಿನೆಮಾ ಎಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು ಕೇವಲ  ಒಂದೂವರೆ ನಿಮಿಷದ ಈ ಮೂಕಿ ಚಿತ್ರದ ಪರಿಣಾಮ ಮಾತ್ರ ಆ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಅಗಾಧವಾದದ್ದು ಎಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು. ಆಲಿಸ್ ಇನ್ ವಂಡರ್ ಲ್ಯಾಂಡ್ 1900 ಮತ್ತು ಹೌ ಇಟ್ ಫೀಲ್ಸ್ ಟು ಬಿ ರನ್ ಓವರ್ ಈತನ ಹೆಸರಿಸಬಹುದಾದ ಟ್ರಿಕಿ ಚಿತ್ರಗಳು.
ಬ್ರಿಟನ್ ಚಿತ್ರಕರ್ಮಿಗಳು vfx  ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳು ತ್ತಿದ್ದರೂ ಅಮೆರಿಕನ್ ಚಿತ್ರಕರ್ಮಿಗಳು ಆ  ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ  ಹಿಂದುಳಿದಿದ್ದರು  ಎಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು. ಹಾಗಂತ ಅವರಿಗೆ ಇದೇನೂ ಹೊಸದಾಗಿರಲಿಲ್ಲ 1895ರಲ್ಲೇ ದಿ ಎಕ್ಸಿಕ್ಯೂಶನ್ ಆಫ್ ಮೇರಿ ಚಿತ್ರದಲ್ಲೇ ತಮ್ಮ vfx ಜ್ಞಾನ ಮೆರೆದಿದ್ದರು . ಆದರೂ ಆನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತ ಸುದ್ದಿಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರರೂಪಕ್ಕೆ ತರಲು  ಆಸಕ್ತಿ ತೋರಿಸಿದರೆ ವಿನಾ ದೃಶ್ಯ ವೈಭವದ ಕಡೆಗೆ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಒಲವು ತೋರಿರಲಿಲ್ಲ .
1898ರಲ್ಲಿ  ಅಲ್ಬರ್ಟ್ ಈ ಸ್ಮಿತ್  ಮತ್ತು ಸ್ಟುವಾರ್ಟ್ ಬ್ಲಾಕ್ಟನ್ ಸೇರಿಕೊಂಡು ತಮ್ಮ ವಿಟಾಗ್ರಾಫ್ ಕಂಪನಿಯ ಮೂಲಕ ದಿ ಬ್ಯಾಟಲ್ ಆಫ್ ಸ್ಯಾಂಟಿಯಾಗೊ ಬೇ ಚಿತ್ರವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದರು. ಆ ಕಾಲಕ್ಕೆ  ವಿಭಿನ್ನ  ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿತ್ತು. ಯುಧ್ಧ ಭೂಮಿ, ಕಣಿವೆ,  ನೌಕೆಗಳು, ಪ್ರವಾಹ, ಬಾಂಬ್  ಮುಂತಾದವುಗಳನ್ನು ಆ ಕಾಲಕ್ಕೆ  ಭಿನ್ನ ಐಡಿಯ ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಚಿತ್ರೀಕರಿಸಲಾಗಿತ್ತು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗಿತ್ತು . ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯ ಪರಿಣಾಮ ತರುವುದಕ್ಕಾಗಿ  ಸಿಗಾರ್ ಮೂಲಕ ಹೊಗೆಬಿಟ್ಟು ಆನಂತರ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಸಂಯೋಜಿಸಲಾಗಿತ್ತು .ಇದೆಲ್ಲದರ ಫಲಿತಾಂಶ ಅದ್ಭುತವಾಗಿತ್ತು ಈ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕ ಅಭೂತಪೂರ್ವ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯ ನಂತರ ಇದೆ ವಿಟಾಗ್ರಾಫ್ ಕಂಪನಿ 1899ರಲ್ಲಿ ದಿ ವಿಂಡ್ಸರ್ ಹೋಟೆಲ್ ಫೈರ್ ಚಿತ್ರ ನಿರ್ಮಿಸಿತು .ಈ ಚಿತ್ರದಲ್ಲೂ ಬೆಂಕಿ, ಹೊಗೆ ಮುಂತಾದ ಪರಿಣಾಮಗಳಿಗಾಗಿ ಹಲವಾರು ಹೊಸ ಹೊಸ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗಿತ್ತು.
1903ರಲ್ಲಿ ಬಂದ ದಿ ಗ್ರೇಟ್ ಟ್ರೈನ್ ರಾಬರಿ ಚಿತ್ರ ಚಿತ್ರಜಗತ್ತಿನ ಹಲವಾರು ಹೊಸಹೊಸ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿಗೆ ಮೆಟ್ಟಿಲಾಯಿತು ಎಂದರೆ ತಪ್ಪಾಗಲಾರದು .ಇದರ  ನಿರ್ದೇಶಕ ಎಡ್ವಿನ್ .ಎಸ್  ಪೋರ್ಟರ್ .1900ರಲ್ಲಿ ಎಡಿಸನ್ ಕಂಪನಿಗೆ ಬರೀ ಪ್ರೊಜೆಕ್ಟರ್ ಆಪರೇಟರ್ ಆಗಿ ಸೇರಿದ ಪೋರ್ಟರ್  ತನ್ನ ಪ್ರತಿಭೆಯಿಂದಾಗಿ  ಬೇಗನೆ ನಿರ್ದೇಶಕನ ಪಟ್ಟ ಗಳಿಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿ .ಆತನ ದಿ ಗ್ರೇಟ್ ಟ್ರೈನ್ ರಾಬರಿ ಆ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಒಂದು ಉತ್ತಮ ಪ್ರಯತ್ನವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ. ಕ್ಲೋಸ್ ಅಪ್ , ಲಾಂಗ್ ಶಾಟ್ಸ್ ಮುಂತಾದ ದೃಶ್ಯ ವಿಭಜನೆಯ ಸಂಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಗಳನ್ನು ದೃಶ್ಯವೊಂದಕ್ಕೆ ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡಂತಹ ಚಿತ್ರ. ಈ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಡಬಲ್ ಎಕ್ಸ್ ಪೋಸರ್ ಜೊತೆಗೆ ಗನ್ ಫೈರಿಂಗ್ ಪರಿಣಾಮಕ್ಕಾಗಿ ಚಿತ್ರದ ಫ್ರೇಮುಗಳನ್ನು ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ಪರಿವರ್ತಿಸಿದ್ದ.
ಮೆಲಿಸ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಹಿಂದಿನ ಚಿತ್ರಕರ್ಮಿಗಳನ್ನು ಈ ಸ್ಪೆಷಲ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಅಥವಾ ಆ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ತೋರಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ, ಸಾಧಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡರೆ, ಪೋರ್ಟರ್ ಅದನ್ನು ಕಥೆಗೆ ಪೂರಕವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡ. ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿನ ಕಥೆಯ ಅವಶ್ಯಕತೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಬಳಸಿದ ಚಿತ್ರಕರ್ಮಿಗಳಲ್ಲಿ ಪೋರ್ಟರ್ ಮೊದಲಿಗ ಎನ್ನಬಹುದು.[ಸಶೇಷ]

Wednesday, December 5, 2012

ಕತ್ತಲನಗರದಲ್ಲಿ ಬೆಳಕು ಹುಡುಕುತ್ತಾ...

ಜಾನ್ ಮುರ್ಡೋಕನಿಗೆ ಎಚ್ಚರವಾಗುತ್ತದೆ. ಕಣ್ಣುಬಿಟ್ಟು ಸುತ್ತಲೋ ನೋಡಿದಾಗ ತಾನಿರುವುದು ಹೋಟೇಲ್ಲೊಂದರ ಬಾತ್ ಟಬ್ ನಲ್ಲಿ ಎಂಬುದರ ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ ಹೊರತು  ಯಾವ ಹೋಟೆಲ್, ನಾನ್ಯಾಕೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಂದೆ ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹಾಗೆ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತ ನೋಡಿದ ಜಾನ್ ಮುರ್ಡೋಕ ಹೌಹಾರುತ್ತಾನೆ. ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಹೆಂಗಸಿನ ಶವ ಬಿದ್ದಿದೆ. ಆಕೆಯನ್ನು ಕೊಲೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಆಕೆ ಯಾರು..? ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ  ಫೋನ್ ರಿಂಗಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಗೊಂದಲಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದ ನಾಯಕ ಆ ಫೋನ್ ರಿಸೀವ್  ಮಾಡಿದಾಗ ಅತ್ತಲಿನ ಧ್ವನಿ 'ಬೇಗ ತಪ್ಪಿಸಿಕೋ...ನಿನ್ನ ಕೊಲೆ ಮಾಡಲು ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ' ಎನ್ನುತ್ತದೆ. ಯಾರಧ್ವನಿ ಅದು...ನನ್ನನ್ಯಾಕೆ ಯಾರಾದರೂ ಕೊಲೆ ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ? ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಇಲ್ಲಿ ನಡೆದಿರುವುದಾದರೂ ಏನು...ನಾನ್ಯಾಕೆ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು...ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದಾದರೂ ಎಲ್ಲಿಗೆ..? ಯಾರಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು...ಈ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೂ ನಾಯಕನಲ್ಲಿ ಮೂಡುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತ ಕೂರಲು ಸಮಯವಾದರೂ ಎಲ್ಲಿದೆ. ನಾಯಕ ಅಲ್ಲಿಂದ ಓಡುತ್ತಾನೆ...
ಮುಂದೆ..? ಇದಿಷ್ಟು ಈ ಸಿನೆಮಾವನ್ನು ನೋಡಿ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಸಾಕು ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ಕ್ಷಣಕ್ಷಣಕ್ಕೂ ಕುತೂಹಲ ಕೆರಳಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗುವ ಈ ಚಿತ್ರ ಥ್ರಿಲ್ಲರ್ ಪ್ರಿಯರಿಗೆ ಹೇಳಿ ಮಾಡಿಸಿದಂತಿದೆ. ಐ ರೋಬೋಟ್, ನೋಯಿಂಗ್ ಚಿತ್ರಗಳ ನಿರ್ದೇಶಕ ಅಲೆಕ್ಸ್ ಪ್ರೋಯಾಸ್ ನಿರ್ದೇಶನದ ಈ ಚಿತ್ರ 1998 ರಲ್ಲಿ ತೆರೆಗೆ ಬಂದಿತು. ಒಂದು ಘಂಟೆ ನಲವತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳ ಅವಧಿಯ ಈ ಚಿತ್ರ ನೋಡುತ್ತಾ ನೋಡುತ್ತಾ ನಮ್ಮಲ್ಲೂ ನಮ್ಮ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಲವು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನೂ ಹುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತದೆ. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಂಡದ್ದೆಲ್ಲಾ ಸತ್ಯವಲ್ಲಾ, ಹಾಗಂತ ಸುಳ್ಳೂ ಅಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಕಾಲ್ಪನಿಕ ನೆಲೆಗಟ್ಟಿನ ಮೇಲೆ ನಿರೂಪಿಸಿರುವುದು,  ಮತ್ತು ಆ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ರೀತಿಯ ಮನರಂಜನೀಯ ಅಂಶಗಳನ್ನೂ ತುಂಬಿರುವುದು ಚಿತ್ರವನ್ನೂ ಬೋರಾಗದಂತೆ ಮಾಡಿದೆ. ಈ
ಸೈ-ಫೈ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಈಗಾಗಲೇ ನೋಡಿರದಿದ್ದರೆ  ಸಿನೆಮಾವನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೋಡಬಹುದು. ಸಿನಿಮಾದ ಹೆಸರು ಡಾರ್ಕ್ ಸಿಟಿ..