Saturday, April 23, 2016

ಅದು ಲುಸಿಡ್ ಮಾತ್ರೆ ಮಹಿಮೆಯಾ..?

ಅದು ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರರಂಗದ ಸಮಾರಂಭ. ಸುಚಿತ್ರ ಫಿಲಂ ಸೊಸೈಟಿಯಲ್ಲಿ ಸಮಾರಂಭದ ಜೊತೆಗೆ ಚಿತ್ರರಂಗದ ಹಿರಿಯರಿಗೆ ಸನ್ಮಾನ ಸಮಾರಂಭ ಏರ್ಪಡಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ನನಗೆ ಮಾಡಲು ಏನೂ ಕೆಲಸ ಇರಲಿಲ್ಲ, ನಾನು ನೋಡಲೇ ಬೇಕಾದ ಕನ್ನಡದ ನೂರೊಂದು ಚಿತ್ರಗಳು ಪುಸ್ತಕ ಬರೆದ ಹೊಸತು. ಸಿನಿಮಾ ಸಂಬಂಧಿ ಸಮಾರಂಭ ಇರುವ ಕಡೆಗೆ ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರದರ್ಶನ ಮಾರಾಟ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಸಮಯವಿರುತ್ತಿದ್ದರೆ ನಾನು ಅಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುತ್ತಿದೆ. ಆವತ್ತು ಅದೇ ಆಗಿತ್ತು. ನಾನು ಬಿಡುವಾಗಿದ್ದದರಿಂದ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದೆ. ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಮಾರಲೂಬಹುದು, ಹಾಗೆಯೇ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ಬಹುದು ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು. ಸುಚಿತ್ರ ಫಿಲಂ ಸೊಸೈಟಿಯ ಆವರಣದಲ್ಲಿ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಇರಿಸಿ, ಆನಂತರ ಒಂದಷ್ಟು ಮಾರಿ, ಅಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ದ ಸಿನೆಮಾದವರ, ಹಿರಿಯರ, ವಿಮರ್ಶಕರ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳುವುದು ಖುಷಿಯ ಸಂಗತಿಯಾಗಿತ್ತು.
ಮದ್ಯಾಹ್ನ ವಿರಾಮದ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ, ಸಂಜೆ ವಿರಾಮದ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಗಣ್ಯರು ಸಿನಿಮಾ ಸಾಧಕರು ಪುಸ್ತಕದ ಬಳಿಗೆ ಬಂದು ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ತೆರೆದು ನೋಡಿ, ಒಂದೆರೆಡು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ನಾನು ಆ ಪುಸ್ತಕದ ಲೇಖಕ ಅನ್ನುವುದು ಅವರಿಗೆ ಗೊತ್ತೂ ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಪುಸ್ತಕದ ಮೇಲಿದ್ದ ನನ್ನ ಫೋಟೋಕ್ಕೂ ಎದುರಿದ್ದ ನನ್ನ ವೇಷಕ್ಕೂ ಅಜಗಜಾಂತರ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿತ್ತು. ಅದೊಂತರ ಬೇರೆಯದೇ ಆದ ಮಜಾ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದದ್ದಂತೂ ಸತ್ಯ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಪುಸ್ತಕ ನೋಡಲು ಬರುತ್ತಿದ್ದವರು, ಪುಸ್ತಕ ತೆರೆದು ಆರಾಮವಾಗಿ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ತಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಯಾವ ಹಿಂಜರಿಕೆಯೂ ಇಲ್ಲದೆ ಅಲ್ಲಿಯೇ ವ್ಯಕ್ತ ಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಬೈಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದರು, ಹೊಗಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೆಲವರು ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಯಾರಿವನು, ಇಷ್ಟೊಂದು ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಿದ್ದಾನೆ, ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದರೆ, ಇದೇನ್ರಿ ಪರಿವಿಡೀನೆ ಇಲ್ಲ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಯಾವನ್ರೀ ರೈಟರ್ ಎಂದು ನನ್ನ ಎದುರೆ ಬೈದವರು ಇದ್ದಾರೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಹಿರಿಯ ನಟ ಶಿವರಾಂ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಬಂದವರು, ಪುಸ್ತಕ ತೆರೆದುನೋಡಿದವರು ಖುಷಿ ಪಟ್ಟು, ನೋಡಪ್ಪಾ, ನನಗೆ ನೀನು  ಡಿಸ್ಕೌಂಟ್ ರೇಟ್ ನಲ್ಲಿ ಕೊಡಬೇಕು, ನಿಮ್ಮ ರೈಟರ್ ಪಬ್ಲಿಶರ್ ಗೆ ಹೇಳು ಎಂದಿದ್ದರು.
ಹಾಗೆಯೇ ಗಿರೀಶ್ ಕಾಸರವಳ್ಳಿಯವರು ಪುಸ್ತಕ ತೆರೆದುನೋಡುತ್ತಾ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ತಮ್ಮ ಗೆಳೆಯರೊಂದಿಗೆ, ಇನ್ನೇನು ಈ ಪುಸ್ತಕ ಓದಿ, ಸಿನಿಮಾ ಎಲ್ಲಾ ನೋಡಿದ್ದೀವಿ ಎಂದಾದರೆ ಸಾಯಲು ಅಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ ಎಂದು ನಕ್ಕಿದ್ದರು.
ಆದರೆ ನನಗೆ ಅಚ್ಚರಿ ಎನಿಸಿದ್ದು ಇದಕ್ಕಲ್ಲ. ಹೊರಬಂದ ಸಿನಿಮಾ ಪ್ರೇಮಿಗಳು, ಒಮ್ಮೆ ಪುಸ್ತಕದ ಕಡೆಗೆ ತಲೆ ತಿರುಗಿಸಿ ನೋಡಿಯಾದರೂ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಆಗ ತಾನೇ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಹೆಸರಾಗಿದ್ದ ಲೂಸಿಯ ನಿರ್ದೇಶಕ ಪವನ್ ಕುಮಾರ್ ಜೊತೆಗೆ ನಿರ್ದೇಶಕಿ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ನಟ ಹೊರಗೆ ಬಂದವರು ನನ್ನದೇ ಪುಸ್ತಕದ ಟೇಬಲ್ ನಿಂದ ಮೂರು ಮಾರು ದೂರದಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಏನನ್ನೋ ಚರ್ಚಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಸಿನಿಮಾದ ಬಗೆಗಿನಪುಸ್ತಕ ಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡ ಇತ್ತ ಕುತೂಹಲಕ್ಕಾದರೂ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಬಾರದೇ..? ನಾನು ಕಂಡ ಹಾಗೆ ಸಿನಿಮಾಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಪುಸ್ತಕ ಸಿನಿಮಾ, ಸಿಡಿ ಎಲ್ಲೇ ಸಿಕ್ಕರೂ ಒಂದಷ್ಟು ನಿಮಿಷಗಳಾದರೂ ಅತ್ತ ಕಡೆಗೆ ಕಣ್ಣಾಯಿಸದೆ ಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಬರೀ ಮೂರು ಮಾರು ದೂರದಲ್ಲಿನ, ಕೈಯಳತೆಯ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು  ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಏನಿರಬಹುದು ಎನ್ನುವ ಕುತೂಹಲವೂ ಇಲ್ಲದೆ ನಿಲ್ಲಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ ಎನಿಸಿತ್ತು. ಜೊತೆಲಿದ್ದ ನಿರ್ದೇಶಕಿ ಕೂಡ ಇತ್ತ ಕಡೆಗೆ ತಲೆ ಹಾಕಲು ಇಲ್ಲ.
ಬಹುಶ: ನಾವಿನ್ನು ಓದುವುದು, ನೋಡುವುದು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲ ಎನಿಸಿರಬಹುದು, ಅಥವಾ ಈಗಾಗಲೇ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಓದಿದ್ದೀವಿ ಎನಿಸಿರಬಹುದು, ಹೀಗೆ ನನಗೆ ನಾನಾರು ಆಲೋಚನೆಗಳು ಬಂದು ಹೋದವು. ಆದರೆ ಕನ್ನಡ ನನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಷ್ಟ ಎಂಬರ್ಥದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಕ ಪವನ್ ಆಡಿರುವುದು ಎಲ್ಲೋ ಒಂದು ಕಡೆ ಬೇಸರ ತರಿಸದೇ ಇರದು. ನನಗೆ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಸುಲಭ, ಕನ್ನಡ ಕಷ್ಟ ಎನ್ನುವುದು ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆಯಾ? ಅಸಹಾಯಕತೆಯ..? ಹಾಗಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಆತ ಕನ್ನಡಾಭಿಮಾನಿ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ತೆಗೆದುಹಾಕುವುದಾಗಲಿ, ಡಬ್ಬಿಂಗ್ ಪರ ಮಾತಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಕನ್ನಡ ವಿರೋಧಿ ಎಂದಾಗಲಿ ಲೇಬಲ್ ಹಚ್ಚ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಸಿನಿಮಾಗಳನ್ನೂ ನೀಡಿ, ಅದನ್ನು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಏರಿಸಿದ ಪವನ್ ಕುಮಾರ್, ಕನ್ನಡಿಗ ಎನ್ನುವ ಹೆಮ್ಮೆ ಎಲ್ಲರದು. ಹಾಗೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವಾಗಲೇ ನಿರ್ದೇಶಕ ಮಾತ್ರ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಎಂದು ಬಡಬಡಿಸುವುದು ಮಾತ್ರ ಅದೇಕೋ ಸೇರುತ್ತಿಲ್ಲ..