Thursday, March 17, 2016

ಸಿನಿಮಾ ಇಷ್ಟು ಸಿಂಪಲ್ ಆಗೋದ್ರೆ ಹೆಂಗೆ..?

ಇದೊಂದು ದೃಶ್ಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ.. ಕೇಡಿಗಳು ನಾಯಕಿಯನ್ನು ನಾಯಕನಿಂದ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಟಾಟಾಸುಮೋ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದು ಒಳಗೆ ಕೂರಿಸಿ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕುತ್ತಾರೆ. ಆಮೇಲೆ ನಾಯಕನತ್ತ ಬಂದು ಅವನಿಗೆ ಹೊಡೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಾಯಕ ಅವರನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹೊಡೆದು ಉರುಳಿಸಿ ಓಡಿ ಟಾಟಾ ಸುಮೋ ಹತ್ತಿರ ಬರುತ್ತಾನೆ, ಅವಳನ್ನು ಕಾಪಾಡುತ್ತಾನೆ.ಈ ದೃಶ್ಯದಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೇನಿದೆ ಎಂದು ಕೇಳಬಹುದು. ಟಾಟಾಸುಮೋ ದಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸಿ ಹೋದ ನಂತರ ನಾಯಕಿ ಯಾಕೆ ಟಾಟಾಸುಮೋದಿಂದ ಇಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ. ಕಿಟಕಿ ಗಾಜು ಕೆಳೆಗೆ ಇಳಿದಿದೆ. ಮತ್ತು ಇಡೀ ಸುಮೋದಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ, ಹಾಗೆ ಅದರ ಲಾಕ್ ಕೂಡ ಹಾಕಿಲ್ಲ, ಆಮೇಲೆ ಅದರ ಎಲ್ಲಾ ಗಾಜುಗಳು ಕೆಳಗೆ ಇವೆಯಲ್ಲ. ಆದರೂ ಆಕೆ  ನಾಯಕ ಬಂದು ಬಾಗಿಲು  ತೆರೆಯುವವರೆಗೆ ಆರಾಮವಾಗಿ ಕುಳಿತದ್ದು ಯಾಕೆ?ಇದನ್ನು ಏನು ಹೇಳುವುದು. ನಿರ್ದೇಶಕರ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯವಾ?
ಇರಲಿ. ಅವಳು ಪೋಲಿಸ್ ಅಧಿಕಾರಿ. ಬಂದವಳೇ ಜೀಪಿನಿಂದ ಬೈನಾಕ್ಯೂಲರ್ ತೆಗೆದು ಅದರಲ್ಲಿ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ದೂರದ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಕೇಡಿಗಳು ಡ್ರಗ್ಸ್ ವ್ಯವಹಾರ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ. ವಾಪಸು ಜೀಪಿಗೆ ಅದನ್ನು ಇಟ್ಟವಳೇ ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ ಹಾರುತ್ತಾಳೆ ಕೇಡಿಗಳ ಕಡೆಗೆ, ಅವರ ಜೊತೆಗೆ ಹೊಡೆದಾಡುವಾಗ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ ಜೀಪು ಮರದಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪವೇ, ಅಂದರೆ ಜಿಗಿಯುವಷ್ಟು, ನಡೆಯುವಷ್ಟೇ ದೂರದಲ್ಲಿದೆ ಎಂಬುದು.. ಹಾಗಾದರೆ ಬೈನಾಕ್ಯೂಲರ್ ನೋಡುವ ಬಿಲ್ಡ್ ಅಪ್ ಯಾಕೆ ಬೇಕಿತ್ತು ಎನ್ನುವುದು ಪ್ರಶ್ನೆ..
ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುವ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಹೊಸಬರ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನೋಡುವ ಖುಷಿ ತವಕವೇ ಬೇರೆ. ಆದರೆ ಸಿನಿಮಾ ಎನ್ನುವ ಮಾಧ್ಯಮವನ್ನೇ ಕೇರ್ ಮಾಡದೆ ಇಷ್ಟ ಬಂದ ಹಾಗೆ ತಮ್ಮ ಅನುಕೂಲಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಹಾಗೆ ನಿರ್ದೇಶನ ಮಾಡಿರುತ್ತಾರಲ್ಲಾ ಆಗ ಬೇಸರವಾಗುತ್ತದೆ. ಈವತ್ತು ಒಬ್ಬ ನಿರ್ಮಾಪಕನನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಿ, ಅಷ್ಟೊಂದು ತಂತ್ರಜ್ಞರ ಜೊತೆಗೂಡಿಸಿ, ಕಲಾವಿದರನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ, ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡಿ ಅದನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುವುದು ಸುಲಭದ ಮಾತಲ್ಲ. ಒಬ್ಬ ನಿರ್ದೇಶಕನಿಗೆ ಅದು ಸುವರ್ಣಾವಕಾಶ. ಆದರೆ ಅದನ್ನೇ ಆರಾಮವಾಗಿ ಬೇಕೆಂದ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿ ಬೀಸಾಕಿರುತ್ತಾರಲ್ಲ.. ಅವರ ಪಾಲಿಗೆ ಸಿನಿಮಾ ಎಂದರೆ ಸಿಂಪಲ್..
ಸಿನಿಮ ಎಂದರೆ ಸಿಂಪಲ್ ಆಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡವರು, ಇಷ್ಟು ಸಾಕು ಬಿಡು ಎನ್ನುವವರು ಈ ರೀತಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಲಾಜಿಕ್ ಯಾಕೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರಾ..? ಮೊನ್ನೆ ಸಿಂಪಲ್ ಆಗ್ ಇನ್ನೊಂದು ಲವ್ ಸ್ಟೋರಿ ನೋಡುವಾಗ ಅನಿಸಿದ್ದು ಇದೇನೇ.. ತೀರಾ ಸರಳಾತಿಸರಳ ಎನ್ನುವ ಕತೆಗೆ ದೃಶ್ಯ ಜೋಡಿಸಿ ಬರೀ ಮಾತಿನಿಂದಲೇ ಜನರನ್ನು ಸೆಳೆಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ನಿರ್ದೇಶಕರು. ಆದರೆ ಆದಷ್ಟು ಸುಲಭವೇ.. ಹುಡುಗ ಹುಡುಗಿ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಸಿನಿಮಾದ
ಕ್ಲೈಮಾಕ್ಸ್ ವರಗೂ ಪಯಣಿಸುವ ಕತೆ ಹೇಗೆ ಪ್ರೇಕ್ಷಕನನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೂರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.. ಹಾಗಾದರೆ ಸಿನಿಮಾಕ್ಕೊಂದು ಗಟ್ಟಿ ಕತೆ ಬೇಕು ಎಂಬುದು ಸುಳ್ಳಾ..? ಮೂಗಿಗಿಂತ ಮೂಗುತಿ ಭಾರವಾದಾಗ ಸಿನಿಮಾ ಸೋತಿದೆ, ಅಥವಾ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಮೂಡಿ ಬರದೆ ಇರುವ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿವೆ. ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು, ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ಸುರಿದು ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಸ್ಟಾರ್ ಚಿತ್ರಗಳೇ ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ಚಿತ್ರ ಮಂದಿರದಿಂದ ಅವಸರವಸರವಾಗಿ ಕಾಲ್ತೆಗೆದದ್ದು  ಗೊತ್ತಿರುವ ವಿಷಯವೇ. ಆದರೂ ಹೀಗೆ ಸಿನಿರಂಗವನ್ನೇ ಸರಳೀಕರಿಸಿ ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡುವುದು ಧೈರ್ಯವೇ ಸರಿ.
ಒಂದು ಸಿನಿಮಾ ಎಂದಾಗ ಅದಕ್ಕೆ ಕತೆ ಎನ್ನುವ ದೊಡ್ಡ ವಿಷಯ ಮೂಲ ಇರುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲೇ ಆಗಲಿ ಯಾವುದೇ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಾಗಲಿ, ಒಳ್ಳೆಯ ಕತೆ ಸಿಕ್ಕಿಲ್ಲ, ಅದ್ಭುತ ಕತೆ ಎನಿಸಿತು, ಎನ್ನುವ ಮಾತುಗಳು ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯ. ಆದರೆ ಕತೆಯನ್ನೇ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ತಳ್ಳಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಗೆ ತಳ್ಳಿ ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡಿದ್ದು ಇತ್ತೀಚಿನ ಚಿತ್ರಕರ್ಮಿಗಳು. ಅದರಲ್ಲೂ ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡದ ಕೆಲವು ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾದದ್ದು ಎನಿಸಿದ್ದು ಸಂಭಾಷಣೆ. ಆದರೆ ಸಂಭಾಷಣೆಯೇ ಸಿನಿಮಾ ಎಂಬರ್ಥದ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದ ಸಿನಿಮಾಗಳೆಲ್ಲಾ ಯಶಸ್ಸು ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಸ್ಟಾರ್ ಇದ್ದರೆ ಸಾಕು, ಹಾಡುಗಳು ಹಿಟ್ ಆದರೆ ಸಾಕು, ಟ್ರೆಂಡ್ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ, ನಾವು ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮದೂ ಒಂದು ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡಿ ಬಿಡೋಣ ಅಂದುಕೊಂಡು ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡಿದವರೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ಉಪಗ್ರಹ ಹಕ್ಕಿಗಾಗಿ ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡಿ, ಅದನ್ನು ಕುಲಗೆಡಿಸಿ ಚಿತ್ರರಂಗದ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಹಳ್ಳ ಹಿಡಿಸಿದ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮರೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಅವರಿಗೆಲ್ಲಾ ಸಿನಿಮಾ ಸಿಂಪಲ್.