ಹೇಟ್ ಫುಲ್ ಏಟ್ ಮತ್ತು ಟರಂಟಿನೋ ರಕ್ತದಾಹ..

ಆಗ ತಾನೇ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಾಳೆ ಸಹೋದರಿ ಮಾತನಾಡಲು. ಅವಳಿಗೂ ಖುಷಿ. ನೆಲಮಾಲಿಗೆಯಿಂದ ಮೇಲೆ ಬಂದ ಅವನನ್ನು ಕಂಡು. ಎರಡೇ ಮಾತು. ಆತನ ತಲೆ ಚಿದ್ರವಾಗುತ್ತದೆ. ಅವನ ತಲೆಯಿಂದ ಹಾರಿದ ರಕ್ತ ಅವಳ ಮುಖವನ್ನು ತುಂಬುತ್ತದೆ. ತನ್ನನ್ನು ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದವ ಕೈಗೂ ತನ್ನ ಕೈಗೂ ಸಂಕೋಲೆ ಇದೆ. ಆದರೆ ಅವನು ಸತ್ತು ಬಿದ್ದಿದ್ದಾನೆ. ಈಗೇನು ಮಾಡುವುದು.. ಸಂಕೋಲೆಯಾ ಬೀಗದ ಕೈ ಇಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಅವನ ಕೈಯನ್ನೇ ಕತ್ತರಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತಾಳೆ ಪಾತಕಿ. ಆದರೆ ಅವಳನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಹಗ್ಗ ಬಿಗಿದು ಸಾಯಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದಕ್ಕೂ ಮುನ್ನ ಅವಳ ಮುಖದ ಮೇಲಿನ ರಕ್ತವನ್ನು ಸೋಪುಹಾಕಿ ಮುಖ ತೊಳೆದ ನಂತರ ಕೈಯಲ್ಲೊಮ್ಮೆ ನೀರನ್ನು ಒರೆಸುವಂತೆ ಅವಳು ಒರೆಸಿಹಾಕಿರುತ್ತಾಳೆ... ಹೀಗೆ.

ಅವನು ಕ್ವೆಂಟನ್ ಟರಂಟಿನೋ. ಅವನು ಬದಲಾಗಿಲ್ಲ. ರಕ್ತವಿಲ್ಲದೇ ಬರ್ಬರವಾದ ಕೊಲೆಯಿಲ್ಲದೆ, ತಣ್ಣನೆಯ ಕ್ರೌರ್ಯವಿಲ್ಲದ ಅವನು ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಅವನ ಇತ್ತೀಚಿನ ಚಿತ್ರವಾದ ಹೇಟ್ಫುಲ್ ಏಟ್ ಕೂಡ ಅದೇ ಸಾಲಿನ ಚಿತ್ರ. ಒಂದು ಮನೆಯೊಳಗೇ ಒಂದಷ್ಟು ಜನರು ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಕೊಲ್ಲುವುದು ಚಿತ್ರದ ಕತೆ. ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ರಕ್ತಪಾತವಿದೆ. ಆದರೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಬೆಚ್ಚಿ ಬೀಳಿಸುವುದು. ಅವರು ಕೊಲ್ಲುವ ಆ ಹೀನ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ಆ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಳ್ಳುವ ಪರಿ. ಮಾತನಾಡುತ್ತಲೇ ಶೂಟ್ ಮಾಡುವುದು, ರಕ್ತ ಹರಿದರೆ ಅದನ್ನು ಒದ್ದೆಯಾದ ಶರ್ಟ್ ಅನ್ನು ಒರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಒರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಕೊಲೆ ಮಾಡುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿಯೂ ಆರಾಮವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುವುದು...ಅಬ್ಬಬ್ಬಾ... 

ಟರಂಟಿನೋ ಸಿನಿಮಾಗಳೇ ಹಾಗೆ. ಆತನ ಪಲ್ಪ್ ಫಿಕ್ಷನ್  ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಕೊಲೆ ಮಾಡಲು ಬರುವ ಹಂತಕರಿಬ್ಬರು ಆರಾಮವಾಗಿ ಊರು ಕೇರಿಯ ವಿಷಯವನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ಕಾರು ಇಳಿದು, ಹಿಂದಿನ ಡಿಕ್ಕಿಯಲ್ಲಿನ ಗನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ಜೋಡಿಸುತ್ತಲೂ ಅದೇ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಾರೆ. ಇದೆ ತಂತ್ರವನ್ನು ಜಂಗ್ಲಿ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಸೂರಿ ಅಳವಡಿಸಿದ್ದರು. ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಅವನನ್ನು ಕಾರಿನ ಹಿಂಬದಿಯಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡ ವಿಜಿ ಮತ್ತು ರಘು ಸುಮಾರು ಕಡೆ ಸುತ್ತಾಡುತ್ತಾರೆ, ಸುಮಾರು ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡುತ್ತಾರೆ. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ಕೊಂದು ಸುಟ್ಟು ಹಾಕುತ್ತಾರೆ.

] ಟರಂಟಿನೋನ ಕಿಲ್ ಬಿಲ್ ಸರಣಿಯಲ್ಲಂತೂ ಹರಿಯುವ ರಕ್ತಕ್ಕೆ ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ ಅದೊಂದೇ ಸಮಾಧಾನಕರ ವಿಷಯ. ಕೈ ಕಾಲುಗಳು ತುಂಡಾಗುವ ಪರಿ, ತಲೆ ಸೀಳಿ ಹೋಗುವ ಪರಿ, ಅಡ್ಡಡ್ಡ ಉದ್ದುದ್ದ ಸಿಗಿದಾಕ್ತೀನಿ ಅನ್ನುವ ಮಾತನ್ನು ಅಕ್ಷರಶಃ ಚಿತ್ರೀಕರಿಸಿ ನಮ್ಮ ಮುಂದಿಟ್ಟಿರುವ ಪರಿ, ಘೋರ. ಹಾಗೆಯೇ ಅವರ ಇಂಗ್ಲೋರಿಯಸ್ ಬಾಸ್ಟರ್ಡ್ ನ ತಲೆಯ ಚರ್ಮವನ್ನು ಹೆರೆಯುವ ದೃಶ್ಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬನನ್ನು ಬ್ಯಾಟ್ ನಿಂದ ಹೊಡೆದು ಹೊಡೆದು ಸಾಯಿಸುವ ದೃಶ್ಯ ನೋಡಲು ಭಾರ. ಆತನ ನಿರ್ದೇಶನದ ಎಂಟು ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಮೈ ಬೆಸ್ಟ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಬರ್ತ್ಡೇ ಮತ್ತು ಜಾಕಿ ಬ್ರೌನ್ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಿಂಸೆಯಿಂದ ದೂರ. ಅದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಇನ್ನೆಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ರಕ್ತವೋ ರಕ್ತ.

ಈ ಹೇಟ್ಫುಲ್ ಇಷ್ಟವಾಗುವುದು ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿನ ಮಾತು ಕತೆಗೆ. ಮಾಮೂಲಿ ತನ್ನದೇ ಶೈಲಿಯಾದ ಅಧ್ಯಾಯಗಳ ಮೂಲಕ ಒಂದೊಂದೇ ಕತೆಗಳನ್ನು ತೆರೆದಿಡುವ ಟರಂಟಿನೋ ಹೊರಗಿನ ಹಿಮದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯನ್ನು ಅಷ್ಟೇ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಸಿನಿಮಾ ಒಳಗೂ ತಂದಿದ್ದಾನೆ. ನೋಡುತ್ತಾ ನೋಡುತ್ತಾ ನಾವು ಆ ಹಿಮಕಾಡಿನ ನಡುವಣ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದೀವೇನೋ ಎನ್ನುವ ಭಾವವನ್ನು ಯಶಸ್ವೀಯಾಗಿ ಉಂಟು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಆ ಹಿಮಸುರಿಯುವ ಶಬ್ದ ಮತ್ತು ಮನೆಯೊಳಗಣ ಬಿಸಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಯ್ದು ನೋಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಮನೆಯೊಳಗಿರುವ ಅಷ್ಟು ಜನರು ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಮೊದಲಿಗೆ ಸುಳ್ಳುಗಳನ್ನು ಸತ್ಯದಂತೆ ತೆರೆದಿಡುತ್ತಾ ಸಾಗಿ ಸಾವಿನತ್ತ ಮುಖ ಮಾಡುವ ಚಿತ್ರಕತೆ ಅದಕ್ಕೂ ಮೀರಿದ ಸಂಭಾಷಣೆ ಸೂಪರ್. ಚಿತ್ರದ ಅವಧಿ ಸರಿ ಸುಮಾರು ಮೂರು ಘಂಟೆಗಳು. ಕಲಾವಿದರಿಂದ ಅಂತಹ ಅಭಿನಯ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿಸದೆ ಇದ್ದರೆ ಸಿನಿಮಾ ಬೋರ್ ಆಗೇ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಕಲಾವಿದರೂ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದಾರೆ. ಟರಂಟಿನೋ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ಅದರೊಂದಿಗಿನ ಕುತೂಹಲವನ್ನು ಜೊತೆಗೆ ರೋಮಾಂಚನವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.