Sunday, November 24, 2013

ಬನ್ಸಾಲಿಯ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಮಾರುಹೋಗುತ್ತಾ...?

ಸಂಜಯ ಲೀಲಾ ಬನ್ಸಾಲಿಯವರ ರೋಮಿಯೋ ಜೂಲಿಯೆಟ್ ನಾಟಕ ಆಧಾರಿತ ರಾಮ್ ಲೀಲಾ ಕಥೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಬರಹದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅದ್ಭುತ ಚಿತ್ರವಲ್ಲ. ಆದರೆ ದೃಶ್ಯ ರಚನೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಮಾತು 'ಅದ್ಭುತ.
ರಾಮ್ ಲೀಲಾ ಚಿತ್ರವನ್ನು ವಿಮರ್ಶೆ ಮಾಡುವುದಾಗುವುದಿಲ್ಲ.ಅಥವಾ ಆ ಪದ ಸರಿಯಾದ ಬಳಕೆ ಎನಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಕೆ ವರ್ಣನೆ ಮಾಡಬಹುದು.ಅಂತಹ ಊರು, ಅಂತಹ ಜನರು ಅಂತಹ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ..ನಮ್ಮದೇ ಸ್ಲಮ್ ಅಥವಾ ಚಿಕ್ಕದಾದ ಊರು ಅಂದುಕೊಳ್ಳಿ.ಬಂದೂಕುಗಳನ್ನು ಮಾರುವ ಊರದು.ಬಂದೂಕುಗಳನ್ನು ಮಾರಲು ಅಲ್ಲಿನ ಜನರಿಗೆ ಮುಕ್ತ ಅವಕಾಶವಿದೆ. ಅಲ್ಲಿಯ ಜನರಿಗೆ ಬಂದೂಕು ಎಂದರೆ ಆಟದ ಸಾಮಾನು. ಗುಂಡುಗಳು ಎಂದರೇ ಹುಣಸೇ ಬೀಜಕ್ಕಿಂತ ಕಡೆ.ಮಾತೆತ್ತಿದರೆ ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಗುಂಡು ಹಾರಿಸಿ ಮಜಾ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಜನರವರು.ಅವನು ರಾಮ್. ಸರಸಿ, ಶೋಕಿಲಾಲ..ರಸಿಕ ಸಾಹಸಿ. ನೋಡಲು ಸ್ಫುರದ್ರೂಪಿ. ಅವಳು ಲೀಲಾ. ತ್ರಿಪುರ ಸುಂದರಿ. ಅವರಿಬ್ಬರ ಪ್ರೀತಿಗೆ ತಡೆಗೋಡೆ ಎಂದರೆ ಜಾತಿ. ಆ ಜಾತಿಯವರದೊಂದು ಕೋಮು..ಇವರದೊಂದು ಕೋಮು.. ಮುಂದೆ ಗೋಲಿಯೋಂಕ ರಾಸಲೀಲೆ..
ಚಿತ್ರದ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲೇ ಇದು ರೋಮಿಯೋ ಜೂಲಿಯೆಟ್ ಕಥೆಯಾಧಾರಿತ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಬನ್ಸಾಲಿ ಅನಾವರಣ ಮಾಡಿಬಿಡುವುದರಿಂದ ಚಿತ್ರದ ಅಂತ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ನೋಡುಗನಿಗೆ ಕುತೂಹಲವೇನೂ ಉಳಿಯದು.ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಕಥೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷ, ಅಚ್ಚರಿ ಹೊಸತನ ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ಚಿತ್ರೀಕರಣದ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಿರೂಪಣೆಯ ಸೊಗಸಿನಲ್ಲಿ ಬನ್ಸಾಲಿಯನ್ನು ಮೆಚ್ಚದೇ ಬೇರೆ ದಾರಿಯೇ ಇಲ್ಲ.ಕಲಾವಿದನ ಕಲಾಕೃತಿಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದೃಶಿಕೆಯನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸಿರುವ ಶೈಲಿ ನೋಡಲು ಖುಷಿ ಕೊಡುತ್ತದೆ.
ನೂರಾರು ಕೋಟಿ ವೆಚ್ಚಗಳನ್ನು ವಿದೇಶದಲ್ಲಿನ ಚಿತ್ರೀಕರಣಕ್ಕೆ ಹೆಲಿಕ್ಯಾಪ್ಟರ್ , ಕಾರುಗಳನ್ನು ಉಡಾಯಿಸುವುದಕ್ಕೆ ವೆಚ್ಚ ಮಾಡಿ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆ ಸಿನಿಮಾ ಎನ್ನಬಹುದು. ಹಾಗೆಯೇ ವಿ ಎಫ್ ಎಕ್ಸ್ ಅಥವಾ ಕಲ್ಪಿತ ದೃಶ್ಯ ವೈಭವಕ್ಕೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿಬಿಡಬಹುದು. ಆದರೆ ಅದ್ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಅಲ್ಲದೆ ಬೇರೆಯ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುವ ರೀತಿಗೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡುವುದನ್ನು ಬನ್ಸಾಲಿ ನೋಡಿಯೇ ಕಲಿಯಬೇಕು.
ಸಿನಿಪ್ರಿಯರು, ಚಿತ್ರಕರ್ಮಿಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರೇಕ್ಷಕರು ಚಿತ್ರಣದ ಸೊಗಸಿಗೆ ನೋಡಲೇ ಬೇಕಾದ ಚಿತ್ರ ರಾಮ್ ಲೀಲಾ.

No comments:

Post a Comment