ಒಂದೆ ಕಥೆ..ಎರಡು ಸಿನೆಮಾಗಳು

 ರೋಲಂಡ್ ಎಂರಿಚ್ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಿರಬಹುದು. ದೃಶ್ಯ ವೈಭವದ ಅಂದರೆ ಗ್ರಾಫಿಕ್ಸ್ ಹೊಂದಿದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನಿರ್ದೇಶನ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ವಿನಾಶಕಾರಿ, ಧ್ವಂಸಾತ್ಮಕ ಕಥೆಯ ಚಿತ್ರಗಳೆಂದರೆ ರೋಲಂಡ್ ಖುಷಿಯೇನೋ? ಆತನ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಗಮನಿಸಿ.ಗಾಡ್ಜಿಲ್ಲಾ, 2012, ಇಂಡಿಪೆಂಡೆನ್ಸ್ ಡೇ,ದಿ ಡೇ ಆಫ್ಟರ್ ಟುಮಾರೋ,ಮೂನ್ 44, ..ಹೀಗೆ. ಹೆಚ್ಚು ಎಲ್ಲಾ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲೂ ಆತನ ತಾಂತ್ರಿಕ ಕೌಶಲವನ್ನು ನಾವು ಕಾಣಬಹುದು. ಆತನ ನಿರ್ದೇಶನದಲ್ಲಿ ಈ ವರ್ಷ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ಚಿತ್ರ ವೈಟ್ ಹೌಸ್ ಡೌನ್. ಇದು ಹೆಸರೇ ಸೂಚಿಸುವಂತೆ ಉಗ್ರಗಾಮಿಗಳು ವೈಟ್ ಹೌಸ್ ಅನ್ನು ಮುತ್ತಿಗೆ ಹಾಕುವುದು, ನಾಯಕ ಹೋರಾಡಿ ಅಲ್ಲಿನ ಪ್ರಧಾನಿಯನ್ನು ಉಳಿಸುವುದು ಇಷ್ಟೇ ಕಥೆ. ಆಶ್ಚರ್ಯದ ಸಂಗತಿಯೆಂದರೆ ಇದೆ ವರ್ಷ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ಒಲಿಂಪಸ್ ಹ್ಯಾಸ್ ಫಾಲನ್ ಚಿತ್ರದ ಕಥೆಯೂ ಇದೆ. ವ್ಯತ್ಯಾಸವೇನೆಂದರೆ ಮಗಳನ್ನು ಸಂಸತ್ತು ಭವನಕ್ಕೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬರುವ ನಾಯಕ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಉಗ್ರಗಾಮಿಗಳ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಒಲಿಂಪಸ್ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ನಾಯಕ ಅಪಘಾತದಲ್ಲಿ ಪ್ರೆಸಿಡೆಂಟ್ ಪತ್ನಿಯನ್ನು ಉಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದಾಗ ಆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ರಾಜಿನಾಮೆ ನೀಡಿರುತ್ತಾನೆ.ಚಿತ್ರದ ಕಥೆ, ನಿರೂಪಣೆ ಎರಡೂ ಒಂದೆ ಆಗಿವೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಸಾಹಸಮಯ ದೃಶ್ಯಗಳು. ಆದರೆ ಆಂಟೊನಿ ಫುಕುಅ ನಿರ್ದೇಶನದ ಒಲಿಂಪಸ್ ಹ್ಯಾಸ್ ಫಾಲನ್ ಚಿತ್ರದ ವೇಗ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ. ಕೇವಲ ಒಂದೂವರೆ ಗಂಟೆಗಳ ಈ ಚಿತ್ರದ ಚಿತ್ರಕಥೆ ಶರವೇಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತದೆ.ನಿರ್ದೇಶಕ ಅಂತೋಣಿ ಫುಕಾ ಈ ಹಿಂದೆ ಶೂಟರ್ ಚಿತ್ರವನ್ನು ನಿರ್ದೇಶನ ಮಾಡಿದವನು.ಹಾಗೆಯೇ ನಾಯಕನಾಗಿ ಅಭಿನಯಿಸಿರುವ ಗೆರಾರ್ಡ್ ಅಷ್ಟೇ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅಭಿನಯಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಆದರೆ ಎರಡು ಘಂಟೆ ಇಪ್ಪತ್ತು ನಿಮಿಷದ ವೈಟ್ ಹೌಸ್ ಡೌನ್ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಬೋರ್ ಹೊಡೆಸುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಚಿತ್ರದ ಉದ್ದ ಎನ್ನಬಹುದು.

ಆದರೆ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ವಿಮಾನ ಹತ್ತಿ ಉರಿಯುವುದು, ಹೆಲಿಕ್ಯಾಪ್ಟರ್ ಬೆಂಕಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ ನೆಲಕ್ಕೆ ಬೀಳುವುದು ಮುಂತಾದವುಗಳು ವೈಟ್ ಹೌಸ್ ನ ಮುಖ್ಯಾಂಶಗಳು ಎನ್ನಬಹುದು. ಅದೇ ರೀತಿ ಒಲಿಂಪಸ್ ಚಿತ್ರದಲ್ಲೂ ಕೋರಿಯನ್ ಉಗ್ರರು ದಾಳಿ ಮಾಡುವ ಶೈಲಿ ಅದನ್ನು ನಾಯಕನೋಬ್ಬನೆ ಬೇಧಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುವುದು ಕನ್ನಡದ ನಿಷ್ಕರ್ಷ ಚಿತ್ರವನ್ನು ನೆನಪಿಸದೇ ಇರದು.

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಒಂದೆ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ತಿಂಗಳುಗಳ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಒಂದೆ ಕಥೆಯ ಎರಡು ಚಿತ್ರಗಳು ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿವೆ. ಆದರೆ ಒಲಿಂಪಸ್ ಕೊಡುವ ಮಜಾವನ್ನು ವೈಟ್ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ. ಟೈಮ್ ಪಾಸ್ ಗೆ ಸಾಹಸಪ್ರಿಯರು ನೋಡಬಹುದಾದ ಚಿತ್ರಗಳು ಇವು ಎನ್ನಲಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ.